хватиться

совер. разг.

1) (схватиться) хапіцца, хваціцца

ухапіцца

ухваціцца

см. хвататься

2) (обнаружить исчезновение чего-либо) хапіцца

(начать искать) пачаць шукаць

(заметить пропажу) заўважыць

(оглядеться) агледзецца

(спохватиться) схамянуцца

(броситься искать) кінуцца

ты, смотри, проворнее, чтобы не хватились — ты, глядзі, хутчэй, каб не хапіліся (не заўважылі, не агледзеліся, не схамянуліся)

она хватилась сумки — яна пачала шукаць сумку

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)