характер
муж.
1) (нрав) характар, -ру муж., натура, -ры жен.
сильный характер — моцны характар
мягкий характер — мяккі характар (мяккая натура)
2) в др. знач. характар, -ру муж.
замечания критического характера — заўвагі крытычнага характару
характер почвы, местности — характар глебы, мясцовасці
выдержать характер — вытрымаць характар
в чьём-либо характере — у чыім-небудзь характары
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)