караул
муж.
1) сущ. варта, -ты жен., мн. нет
каравул, -ла муж.
почётный караул — ганаровая варта
полевой караул воен. — палявы каравул
2) межд. каравул, гвалт, ратуйце
хоть караул кричи — хоць каравул (гвалт) крычы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)