калач
калач, -ча муж.
тёртый калач — прабеглы чалавек
достаться на калачи — зарабіць на абаранкі
калачом не заманишь — абаранкам не завабіш
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)