Verbum

изводить

несовер. разг.

1) (расходовать) пераводзіць

(тратить) траціць

(безрассудно) марнаваць

не топит, а только дрова изводит — не паліць, а толькі дровы пераводзіць

он изводит много денег — ён траціць шмат грошай

2) (уничтожать) зводзіць

выводзіць

(истреблять) вынішчаць

знішчаць

изводить леса — зводзіць (вынішчаць, знішчаць) лясы

изводить тараканов — выводзіць (вынішчаць) тараканаў

3) мучыць (каго), даймаць (каго), дапякаць (каму)

(надоедать) назаляць (каму)

его изводит подагра — яго мучыць падагра

он изводит товарищей насмешками — ён даймае таварышаў (дапякае таварышам) насмешкамі