изъезженный
1) прич. аб’езджаны, выезджаны
з’езджаны, раз’езджаны, разбіты
см. изъездить
2) в знач. прил. (ухабистый) з’езджаны
изъезженная дорога — з’езджаная дарога
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)