исторгать

несовер. уст.

1) (выбрасывать) выкідаць, выкідваць

(извергать — ещё) вывяргаць

2) (вырывать) вырываць

(выхватывать — ещё) выхопліваць, выхватваць

(выдёргивать) вырываць

(освобождать — ещё) вызваляць

3) перен. (вызывать, заставлять появиться) выклікаць

исторгать слёзы у кого-либо — выклікаць слёзы ў каго-небудзь

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)