истекать

несовер.

1) (вытекать, выливаться) уст. выцякаць

перен. (выходить, появляться) выходзіць

(проистекать — ещё) вынікаць

истекать (о времени) — мінаць, канчацца

срок договора истекает — тэрмін дагавору канчаецца

3) (исходить кровью, слезами и т.п.) сыходзіць, сплываць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)