иск
юр. іск, род. іску муж.
возбуждать, возбудить иск против кого — узбуджаць, узбудзіць іск супраць каго
предъявлять иск кому — прад’яўляць іск каму
отказать в иске — адмовіць у іску
удовлетворить иск — задаволіць іск
встречный иск — сустрэчны іск
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)