гвоздь

муж.

1) (металлический) цвік, род. цвіка муж.

(деревянный) гвозд, род. гвазда муж.

2) перен. разг. галоўнае, -нага ср., асноўнае, -нага ср., аснова, -вы жен.

гвоздь сезона — гвозд сезона

никаких гвоздей — і ўсё, і ніякіх адгаворак

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)