грязь

жен.

1) гразь, род. гразі жен.

2) (нечистота) бруд, род. бруду муж.

(сор) смецце, -цця ср.

3) перен. бруд, род. бруду муж.

смешать с грязью — змяшаць з граззю

не ударить лицом в грязь — не ўдарыць тварам у гразь

вытащить из грязи — выцягнуць з гразі

втоптать в грязь — затаптаць у гразь

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)