гроб
муж.
1) труна, -ны жен., дамавіна, -ны жен.
2) уст. (могила) магіла, -лы жен.
(смерть) смерць, род. смерці жен.
вогнать в гроб — увагнаць у магілу
по гроб (жизни) — да магілы (да смерці)
стоять одной ногой в гробу — стаяць адной нагой у магіле
в гроб глядеть (смотреть) — глядзець у магілу
хоть в гроб ложись — хоць у труну кладзіся
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)