горе

ср.

1) (печаль) гора, -ра ср.

2) (несчастье) гора, -ра ср., бяда, -ды жен.

горе в том, что… — бяда ў тым, што…

3) (в сложных словах с сущ.) разг. гора

горе-охотник ирон. — гора-паляўнічы

горе мне! — гора мне!

к моему горю — на маё гора, на маю бяду

убитый горем — прыгнечаны горам, (опечаленный) засмучаны

ему (ей) и горя мало — яму (ёй) і гора мала, яму (ёй) хоць бы што

горе от ума — гора ад розуму

помочь горю — дапамагчы гору

с горем пополам — з горам папалам

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)