гон
муж.
1) охот. гон, род. гону муж.
2) (отрезок полосы пашни) гоні, род. гоней ед. нет, ганкі, род. ганок ед. нет
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)