дыра
жен.
1) дзірка, -кі жен., разг. дзюрка, -кі жен.
2) (захолустье) разг. глухі закутак, глуш, род. глушы жен.
кабы не дыра во рту — жил бы жил, ни о чём не тужил — хадзіў бы ў злоце, каб не дзірка ў роце
дыра от бублика — дзірка ад абаранка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)