дно

(мн. донья) в разн. знач. дно, род. дна ср., мн. дны, род. дноў

идти, пускать ко дну — ісці, пускаць на дно

золотое дно — залатое дно

на дне — на дне, (внизу) падыспадам

вверх дном — дагары нагамі

до дна — да дна

на дне души — на дне душы

ни дна ни покрышки — каб на цябе (яго) ліха

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)