чужой

1) прил. чужы

чужие вещи — чужыя рэчы

под чужим именем — пад чужым імем

в чужие руки — у чужыя рукі

они чужие друг другу — яны чужыя адзін другому

2) сущ. чужы, -жога муж.

чужими руками жар загребать погов. — чужымі рукамі жар заграбаць

на чужой счёт — на чужы кошт

с чужих слов — з чужых слоў

в чужих руках пирог велик (большой) — у чужых руках пірог вялікі

под чужую дудку плясать погов. — пад чужую дудку скакаць

чужую беду руками разведу посл. — чужую бяду рукамі развяду

на чужой каравай рот не разевай посл. — на чужы каравай рот не разяўляй

с чужого коня среди грязи долой посл. — з чужога каня і ў гразі злазь

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)