час
муж.
1) (единица времени) гадзіна, -ны жен.
в час, в два часа — у гадзіну, у дзве гадзіны, а першай, а другой гадзіне
опоздать на час — спазніцца на гадзіну
2) (время вообще) час, род. часу муж.
пара, род. пары жен.
в часы отдыха — у час адпачынку
вечерний час — вячэрняя пара
битый час — цэлая (добрая) гадзіна
в добрый час — у добры час
тихий час — ціхая гадзіна
не по дням, а по часам — не па днях, а па гадзінах
не ровён час — чаго добрага, чаго не бывае, хто яго ведае
стоять на часах — стаяць на варце
с часу на час — з гадзіны на гадзіну
час от часу — з кожнай гадзінай
час от часу не легче — чым далей, тым цяжэй
через час по столовой ложке — праз гадзіну па сталовай лыжцы
счастливые часов не наблюдают погов. — шчаслівыя на час не зважаюць
калиф на час — каліф на гадзіну