бровка

жен.

1) уменьш. броўка, -кі жен., броўца, -ца ср.

2) (возвышенный край обочины, кювета, склона) броўка, -кі жен.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)