Verbum

блеск

муж.

1) бляск, род. бляску муж.

бліск, род. бліску муж.

2) перен. бляск, род. бляску муж., бліскучасць, -ці жен.

говорить с блеском — гаварыць бліскуча (красамоўна)

3) железный, свинцовый блеск — жалезны, свінцовы блішчак

во всём блеске — ва ўсёй красе (ва ўсім бляску)

с блеском — бліскуча