Verbum

tytoń, ~niu

м. тытунь; тытунец;

uprawa ~niu — тытуняводства

tytularny

1. намінальны;

2. тытулярны;

3. ганаровы

tytuł, ~u

м.

1. тытул, званне;

z ~u swego stanowiska — на падставе сваёй пасады;

tytuł szlachecki — шляхецкі тытул;

~y sportowe — спартыўныя званні;

2. загаловак; назва;

książka pod ~em ... — кніга пад загалоўкам ...;

3. юр. права;

tytuł własności — права ўласнасці; дакумент, які пацвярджае права ўласнасці

tytułować

незак.

1. тытулаваць;

2. даваць загаловак

tytułowy

тытульны, загаловачны;

karta ~a — тытульны ліст;

rola ~a тэатр. загаловачная роля

tzn.

= to znaczy — гэта значыць; г.зн.

tzw.

= tak zwany — так званы; т.зв.