zwyczajny

zwyczajn|y

1. звычайны; звыклы; штодзённы;

~а sprawa — звычайная справа;

sosna ~a — сасна звычайная;

2. czego звыклы; прызвычаены да чаго;

zwyczajny pracy — прызвычаены да працы;

profesor zwyczajny — прафесар (найвышэйшае прафесарскае званне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)