zwalić
зак. зваліць; скінуць;
zwalić na kupę — зваліць у кучу;
zwalić drzewo — зваліць дрэва;
zwalić z nóg — зваліць (збіць) з ног;
zwalić na kogo winę — зваліць на каго віну
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)