znak, ~u
м. знак; метка; кляймо;
znak drogowy — дарожны знак;
znak fabryczny — фабрычная марка;
znak rejestracyjny — нумарны знак (аўтамабіля);
znak rozpoznawczy — апазнавальны знак;
znak równości мат. знак роўнасці;
znak po ranie (stłuczeniu) — след ад раны;
dać znak do czego — даць знак (сігнал) да чаго;
dobry (zły) znak — добрая (дрэнная) прымета;
nie dawać ~ów życia — не падаваць прыметаў жыцця;
~i przestankowe — знакі прыпынку;
znak zapytania — пытальны знак;
być (stać) pod ~iem zapytania — быць (заставацца) пад пытаннем;
dawać się we ~i — давацца ў знакі; адчувацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)