zbiec

зак.

1. збегчы; уцячы;

zbiec ze schodów — збегчы па сходах;

zbiec z więzienia — збегчы (уцячы) з турмы;

2. (пра час) праляцець; прабегчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)