zbić

зак.

1. збіць;

zbić z nóg — збіць з ног;

zbić z desek — скалаціць з дошак;

2. разбіць;

zbić szklankę — разбіць шклянку;

3. збіць; пакалаціць; пабіць;

4. перан. абвергнуць;

zbić dowody — абвергнуць доказы;

zbić na kwaśne jabłko разм. збіць на горкі яблык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)