zawadzić

zawadzi|ć

зак.

1. перашкодзіць;

on nam nie zawadzić — ён нам не перашкодзіць;

nie ~łoby — не зашкодзіла б;

2. зачапіць; зачапіцца; закрануць;

~ć о co nogą — зачапіць (зачапіцца) нагой за што;

3. о co заехаць па дарозе куды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)