zaświtać

zaświta|ć

зак. безас. развіднець; развіднецца; разаднець;

~ła nadzieja — з’явілася надзея;

~ło mu w głowie — ён пачаў здагадвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)