Verbum

załatwić

załatwi|ć

зак.

1. выканаць; зладзіць; справіць; абладзіць;

~ć formalności — выканаць фармальнасці;

~ć sprawę — абладзіць справу;

~ć co na gębę разм. дамовіцца аб чым вусна;

~one! — пытанне вырашанае!; зроблена!;

2. kogo абслужыць; прыняць;

~ć klienta — абслужыць наведвальніка (наведніка)