wyrok, ~u
м.
1. юр. прысуд, прыгавор, вырак;
wyrok uniewinniający — апраўдальны прыгавор;
wyrok zaoczny — завочны прыгавор;
wyrok śmierci — смяротны прысуд;
2. перан. воля, прысуд, наканаванне;
wyrok boski — божая воля;
wyrok losu — прызначэнне лёсу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)