wyrobić

зак.

1. вырабіць; зрабіць;

2. выпрацаваць; сфарміраваць; развіць;

wyrobić charakter — выпрацаваць характар;

wyrobić sobie zdanie — скласці думку;

3. выстарацца; атрымаць;

wyrobić ciasto — вымесіць цеста;

wyrobić normę — выканаць норму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)