wyręka

wyręk|a

ж.

1. выручка, дапамога;

mam z niego ~ę — ён мне вельмі дапамагае;

2. памочнік; намеснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)