wypłynąć

wypłyn|ąć

зак.

1. выплыць;

~ąć na pełne morze — выплыць у адкрытае мора;

2. усплыць;

3. выцечы;

oko ~ęło — вока выцекла;

~ąć na wierzch — усплыць наверх; выявіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)