wyjątek, ~ku

wyjąt|ek

м.

1. выключэнне; вынятак;

z ~kiem — за выключэннем;

wszyscy bez ~ku — усе без выключэння;

2. урывак; вытрымка, вынятка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)