wydusić
зак.
1. перан. выціснуць; вырваць;
~ć z siebie odpowiedź — выціснуць з сябе адказ;
2. перадушыць;
lis ~ł gęsi — ліса перадушыла гусей
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)