wkuwać

wkuwa|ć

незак.

1. укоўваць;

2. разм. зубрыць;

~ł po nocach — ён зубрыў па начах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)