wcielić

зак.

1. уключыць;

wcielić do swego państwa — уключыць у склад сваёй дзяржавы;

2. увасобіць, ажыццявіць; здзейсніць;

wcielić w życie — ажыццявіць;

wcielić zamiar w czyn — ажыццявіць намер;

wcielić do wojska — а) уключыць у склад войска б) прызваць у войска

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)