wbić

зак.

1. убіць;

2. усадзіць, уваткнуць, утыкнуць;

3. перан. удзяўбці, убіць;

wbić w głowę — удзяўбці ў галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)