upuścić

upuś|cić

зак.

1. упусціць; выпусціць (з рук);

uważaj, nie ~ć! — глядзі, не ўпусці!;

2. адліць; выпусціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)