umieć

umie|ć

незак. умець, ведаць, знаць;

~ć pisać i czytać — умець пісаць і чытаць; быць пісьменным;

nie ~m pływać (prowadzić samochodu) — я не ўмею плаваць (вадзіць машыну);

~ć na pamięć — ведаць на памяць;

~ć po polsku — ведаць польскую мову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)