ulecieć

uleci|eć

зак.

1. уцячы (пра газ);

2. паляцець;

~ało mi to z pamięci — у мяне гэта вылецела з галавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)