ukoronowanie
н.
1. каранацыя;
2. перан. увянчанне, завяршэнне;
być ~m czego — вянчаць што; быць вянцом чаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)