ucho
uch|o
н.
1. вуха;
choroby uszu — вушныя хваробы;
zapalienie ~a — запаленне вуха;
zaczerwienić się po uszy — пачырванець да вушэй;
mówić do ~a — гаварыць на вуха;
2. вушка (іголкі);
3. вуха; ручка (кубка, збана і да т.п.);
słyszeć na własne uszy — чуць на уласныя вушы;
puścić mimo uszu — прапусціць міма вушэй;
siedzieć w długach po uszu — сядзець у даўгах па вушы;
spać na oba uszy — моцна спаць; спаць як сноп (як забіты);
gęba od ~a do ~a вульг. рот ад вуха да вуха;
mieć wszystkiego po uszy — мець усяго ўдосталь (уволю);
uszy do góry! — не журыся!; не сумуй!; вышэй галаву!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)