ucho

uch|o

н.

1. вуха;

choroby uszu — вушныя хваробы;

zapalienie ~a — запаленне вуха;

zaczerwienić się po uszy — пачырванець да вушэй;

mówić do ~a — гаварыць на вуха;

2. вушка (іголкі);

3. вуха; ручка (кубка, збана і да т.п.);

słyszeć na własne uszy — чуць на уласныя вушы;

puścić mimo uszu — прапусціць міма вушэй;

siedzieć w długach po uszu — сядзець у даўгах па вушы;

spać na oba uszy — моцна спаць; спаць як сноп (як забіты);

gęba od ~a do ~a вульг. рот ад вуха да вуха;

mieć wszystkiego po uszy — мець усяго ўдосталь (уволю);

uszy do góry! — не журыся!; не сумуй!; вышэй галаву!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)