trzymać
trzyma|ć
незак.
1. трымаць;
~ć ręce w kieszeniach — трымаць рукі ў кішэнях;
~ć kogo w niepewności (napięciu) — трымаць каго ў няпэўнасці (напружанні);
~ć co (przed kim) w sekrecie — трымаць што (ад каго) у сакрэце;
mróz ~ł siarczysty — стаяў моцны мароз;
~ć kogo krótko — трымаць каго ў строгасці;
~ć kogo w ryzach — трымаць (каго) у абцугах;
~ć język za zębami — трымаць язык за зубамі;
~ć rękę na pulsie перан. быць у курсе спраў;
2. разм. z kim/czym быць на чыім баку; быць разам з кім;
~m cię za słowo — лаўлю цябе на слове
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)