trzebić

незак.

1. знішчаць, вынішчаць; выкараняць;

trzebić lasy — высякаць (церабіць) лясы;

trzebić chwasty — знішчаць пустазелле;

trzebić zło — выкараняць зло;

3. лягчаць, кастрыраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)