trącić
1. зак. штурхнуць; пхнуць;
2. незак. смярдзець, пахнуць; патыхаць;
ubrania ~ły stajnią — адзенне пахла (смярдзела) стайняй;
to już myszką trącić — гэта ўжо ўстарэла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)