trąbić

trąbi|ć

незак.

1. трубіць;

2. сігналіць;

3. разм., перан. трубіць; крычаць;

wszystkie gazety o tym ~ą — пра гэта трубяць усе газеты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)