tor, ~u
м.
1. дарога; траса;
tor kolejowy — чыгуначны пуць;
boczny tor — запасны пуць;
tor kolarski — трэк, велатрэк;
tor przeszkód спарт. паласа перашкод;
tor wyścigowy — трэк;
2. траекторыя;
tor lotu pocisku — траекторыя палёту снарада;
biec zwykłym ~em — ісці звыклым шляхам;
życie płynie swoim ~em — жыццё ідзе сваёй дарогай;
ślepy tor — тупік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)