tchórz
м.
1. баязлівец;
2. заал. тхор, шашок (Putoris L.);
tchórz go oblieciał — ён спалохаўся, спужаўся;
~em podszyty — баязлівец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)