tchnąć

tchn|ąć

1. зак. дыхнуць;

2. зак. удыхнуць;

~ąć w kogo odwagę — удыхнуць у каго адвагу;

3. незак. дыхаць;

wszystko ~ie życiem i radością — усё дыхае жыццём і радасцю;

jego słowa ~ęły rozpaczą — у яго словах была роспач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)